Weer afzeggen

 De laatste tijd moet ik afspraken afzeggen. Ik vind dit wel jammer. Maar de reden hiervoor is dat het mij niet lukt. Als ik toch naar de afspraak zou gaan weet ik dat ik de andere dagen er last van heb. Dus dan is voor mij een keuze maken is de afspraak belangrijk genoeg om me dagen ernaar niet goed te voelen. En wat ik heb ik de dagen ernaar. Kan ik ook rust pakken de dagen ernaar.

Ik leer me steeds meer om hiernaar te kijken en daardoor zeg ik meer afspraken af. Eerder ging ik gewoon door met de gevolgen van dien. Dat ik mezelf kapot werkte met een burn out als dien. En dit wil ik verkomen waardoor ik minder dingen doe. Mensen om mij heen snappen dit niet altijd. Ik vind het super lief dat ze mij wel altijd meevragen. Maar ik moet ze dan toch vaak een nee verkopen. Als het te vroeg van te voren is zoals een paar dagen zeg ik al snel nee. Voorbeeld pas geleden werd ik op vrijdag uitgenodigd voor een verjaardag op vrijdag. Of op maandag uitgenodigd voor een feestje op zaterdag. Hier kan  ik dan in mijn planning geen rekening mee houden. Als ik dan al genoeg in die week heb staan doe ik het snel niet. Verder word ik ook wel eens meegevraagd naar een avond met een band enz. Eerder vond ik dit heel leuk, maar nu zeg ik meestal nee. Omdat ik eerder de rest van het weekend bij kon komen. Dat kan nu niet als moeder. En ik ben liever goed te pas en nog wat kan doen met mijn meiden. Dan dat ik een avond heb waarin ik nu ook geen behoefte heb en dan de rest van het weekend niks meer kunnen.

Maar al weet ik van te voren een afspraak en ik heb er die week rekening mee gehouden. Zo minder ingepland rust moment ingebouwd kan het toch voorkomen dat ik te op ben om toch niet te gaan. Dit kan gebeuren door onverwachte dingen die gebeuren in de week wat energie kost. Of ik heb die week minder energie te gebruiken dan ik had verwacht. Vooral afspraken einde van de week vind ik heel lastig om in te schatten. Ik heb de weekenden echt nodig om weer energie op te bouwen. En einde van de week is mijn energie minder.

Zo was vrijdag dit ook het geval. Ik zou met 3 vriendinnen op vrijdagavond naar de bingo. Ik had er zin in. Maar einde van de middag wist ik gewoon dat het niet slim was om te gaan. Dit kwam doordat ik in het weekend dingen had wat ik echt niet kon afzeggen. En omdat ik al op mijn tenen liep in de avond. Eerder was ik gegaan want bang om nee te zeggen. En dan had ik totaal geen leuke avond, omdat ik al op was en zo'n avond geeft al genoeg prikkels gelukkig ken ik mezelf beter en kom ik voor mezelf op en zeg ik nee. 

Hoe kon het nou dat ik op mijn tenen liep op vrijdagmiddag. Eén ding weet ik zeker het is vrijdag en dan is dit normale. Maar als ik terug kijk waren er voor mij heel wat redenen waarom ik moe was. Voor iemand zonder autisme is het denk ik makkelijker het naast zich te laten liggen. Maar voor mij kost het energie. Als eerste zijn we bezig de woonkamer te veranderen de hele week druk bezig geweest. Qua hoofd blijft het ook door mijn hoofd en moet ik dingen beslissen en dat kost eenmaal energie. Mijn oudste is ziek geworden op woensdag. Dus donderdag thuis. Nadeel is donderdag is mijn dag om boodschappen te doen. Dit kon dus niet. Ik vind het lastig om dit naast mee neer te leggen want mijn structuur is weg. Verder wist ik dat er meerdere dingen op was en dus gekocht moest worden. Ik kon ook zo niet bedenken wanneer ik wel boodschappen kon doen. Want vrijdag zou ze ook nog thuis zijn en zaterdag was de dag al vol. Heb ook aan online boodschappen zitten denken. Maar ik ben hier niet van. Ik ben dan de controle kwijt en meestal vergeet ik ook dingen. En onze eigen winkel doet niet aan boodschappen bezorgen hier in de buurt. En sommige dingen vinden wij alleen lekker van die winkel. Dus dan moet ik toch nog boodschappen doen. Na veel wikken en wegen. En bedenken wanneer het makkelijkste is, heb ik ervoor gekozen om donderdagavond boodschappen te doen. Hierdoor veranderde er nog meer dingen in mijn structuur dus dat kost nog meer energie.

Ik had begin van de week gepland om naar de ikea te gaan op vrijdagochtend. Niet echt slim met wat allemaal in de planning stond, maar vrijdag is de enige dag dat ik mijn jongste niet om 12 uur moet ophalen van de peuterspeelzaal. Maar omdat de oudste ziek was wist ik al donderdag dat dit niet doorging. Dus een andere keer, alleen wanneer is de andere keer. Dit blijft door mijn hoofd dwarrelen. Het is niet heel belangrijk, maar wel iets wat moet gebeuren zodat we alles goed kunnen krijgen qua verandering in huis. Dingen die in mijn hoofd blijven dwarrelen en waar ik geen antwoord op heb wanneer ga ik dit doen kost mij heel veel energie. Want ik heb geen duidelijkheid en dit is iets waar ik heel veel van hou.

En over duidelijkheid gesproken. Ik kreeg vrijdag geen duidelijkheid over een afspraak. Wanneer we op kraamvisite kunnen komen. Wij kunnen door mijn man zijn werk alleen in het weekend. Gevraagd wat hun het beste uit kwam. In de ochtend al. Maar de rest van de dag geen antwoord gekregen. Dit vind ik dan heel lastig. Ik wil mij niet opdringen, omdat ik weet hoe het is om net een baby te hebben. Maar ik heb die duidelijkheid gewoon nodig. Want als ik geen duidelijkheid heb kan ik niet verder dingen plannen. En zonder een planning wordt ik gek. Dit geeft mij structuur en kan ik controle houden. Begin avond maar weer geappt om duidelijkheid te hebben. Dit vind ik dan wel lastig, omdat ik mij niet wil opdringen en niet het gevoel wil geven dat het om mij draait. Maar mijn man zei al dit kan nu wel naar zoveel uur. Jij hebt die duidelijkheid nodig dus dan ga je dat gewoon vragen.

Maar door alle structuur verandering van die week en niet overal duidelijkheid over te hebben. Ben ik heel veel energie kwijt geraakt. En ik liep ook nog met een zere rug rond. Door al deze dingen had ik geen energie meer over om naar de bingo te gaan. Hoe jammer ik het ook vond en hoe vervelend ik mij voelde om af te zeggen. Vooral omdat ik de laatste tijd meer afzeg.  Maar ik weet nu dat ik mij niet alles moet opleggen wat andere kunnen. Want ik kan dat niet en dit is een ding wat ik steeds meer accepteer. En mij erbij neerleg. Mijn energie is belangrijker dan een 'gezellige'moment.